اشتباهات حرفه‌ای یک رسانه‌ مثلا حرفه ای

بدتر این است که برای چنین استراتژی ضعیفی مهره‌ی سوخته‌ای را بنشانی پشت تریبونت.مثلا اکبر گنجی. کسی که اصلا هدفت را هم نفهمد و به جای آنکه آبروداری کند و میراث داران انقلاب خمینی(ره) را به زبان بی زبانی جنبش مثلا سبز معرفی کند. بیاید و میراث را از بنیان نفی کند.

نویسنده وبلاگ "رمز عبور" در مطلب اخیر خود نوشت: هر چقدر هم که یک رسانه سعی کند اصول حرفه ای را عایت کند، دکورش رو طبق آخرین توصیه ها درست کند تا تأثیر مطلوب و در راستای هدف بر مخاطب داشته باشد، جزئیاتی مثل تکیه کلام مجری و حرکات بدنی او را بر اساس یاقته های روانشناختی اصلاح کند، انواع مستندها و گزارشها را بسازد تا به زبان بی زبانی و نه مستقیم حرف بزند. اگر شعار صحت و دقت و بی طرفی بدهد و حرفهایش را هم توی این زرورقها بپیچد باز هم ممکن است در اصل ماجرا و حرکت جوری مهره‌اش را حرکت دهد که در بازی شطرنجش در همان مرحله‌ی گشایش مات شود.

مثلا ممکن است موضوعش را بد انتخاب کند و در یک برنامه گفتگو حرفی کهنه و نخ‌نما را محور قرار دهد، مانند اینکه در ایران چه کسی میراث دار حقیقی امام خمینی(ره) است، به اصطلاح جنبش سبزی که شعار می داد "میزان رای ملت است" یا کسانی که می گفتند "حقظ نظام از اوجب واجبات است". تا همین جای کار بازی گشوده شده محکوم به باخت است چرا که خیلی وقت است موضوع دعوا برای همه معلوم شده که حتم غیر این بود و عام و خاص فهمیده‌اند نطفه‌ی دعوا در لانه‌ی هوس قدرت مدعیان شکست‌خورده بسته شده بود.

از این بدتر این است که برای چنین استراتژی ضعیفی مهره‌ی سوخته‌ای را بنشانی پشت تریبونت.مثلا اکبر گنجی. کسی که اصلا هدفت را هم نفهمد و به جای آنکه آبروداری کند و میراث داران انقلاب خمینی(ره) را به زبان بی زبانی جنبش مثلا سبز معرفی کند. بیاید و میراث را از بنیان نفی کند. بنشیند و خیلی وقیحانه خمینی کبیر را یک دیکتاتور معرفی کند. بگوید خمینی(ره) کمر به نابودی حقوق بشر بسته بود و اصلا به آزادی اعتقادی نداشت. ترشحات ذهنی اش را نشخوار کند و بگوید او دولت را جانشین خدا کرد. وقاحت را با دروغ و تهمت مخلوط کند و از صفحات صحیفه آدرس بدهد که 458 و 459 اش آمده که امام(ره) اصلا برای مجرم حق داشتن وکیل قائل نیست.*حرفهای تکراری‌ای که آن شعر را به یاد می‌آورد:"مه فشاند نور / سگ عوعو کند".

گشایش غلط و بازی دادن مهره سوخته‌ای که بیشتر شبیه یک وبال گردن است برای بی بی سی از جنس فاجعه اند و برای ما یادآور حمدی دوباره که:

الحمد لله الذی جعل عدونا من الحمقا

***

در صفحات مورد اشاره در صحیفه آمده است:

"آنکه باید برای او وکیل گرفت ، آنکه باید به ادعای اوگوش کرد، او متهم است نه مجرم . اینها متهم نیستند، اینها مجرم هستند. اینها اشخاصی بودند که در خیابانها مردم را کشته اند، زجر دادند، و ذخایر ما را - همه را - با خیانتها از بین برده اند. آیا آنهایی که کشته شده اند در این خیابانهای شهرهای مختلف ایران ، اینها بشرنبودند؟ اینها حقوق ندارند؟. "